In de Kaaistraat en de Torhoutsesteenweg staan twee gloednieuwe appartementsgebouwen leeg. Het woonproject werd opgestart eind 2016 en was bedoeld voor eenoudergezinnen die gedurende een korte periode extra ondersteuning nodig hebben. De appartementen zijn echter totaal niet geschikt voor de doelgroep. Het Sociaal Verhuurkantoor (SVK) kan bovendien enkel verhuren op langere termijn. De vorige schepen van Wonen negeerde de verschillende signalen dat het project onmogelijk was. Het huidige stadsbestuur besliste enkele maanden geleden om juridisch advies in te winnen over dit complex dossier. “We zijn hard op zoek naar een oplossing” aldus schepen Kurt Claeys.
In december 2016 werd de eerste steen gelegd van een project gericht op eenoudergezinnen. Het was de bedoeling om alleenstaanden met kinderen een tijdelijk onderdak te bieden en die gezinnen extra te begeleiden. De gebouwen in de Kaaistraat en de Torhoutsesteenweg zijn afgewerkt maar blijken niet bruikbaar.
Alarmsignalen genegeerd
De constructie die werd opgezet bleek gedoemd om te mislukken. De stad ging in zee met een privépartner voor de bouw van de woningen. Voor de verhuur deed de stad beroep op het Sociaal Verhuurkantoor. En net hier wringt het schoentje. Uit verslagen van werkvergaderingen blijkt dat toenmalig schepen Nancy Bourgoignie, tevens voorzitter van het Sociaal Verhuurkantoor, door de administratie herhaaldelijk werd gealarmeerd dat een verhuur op korte termijn onmogelijk was. Een SVK verhuurt namelijk op 9 jaar. Afwijkingen waren wel mogelijk maar het SVK zat al boven de norm. Een kortlopend project kon dus helemaal niet.
Het project in z’n huidige vorm aanhouden is onrealistisch. Er werd gekozen om voornamelijk studio’s met een slaaphoek te bouwen. Voor een korte verblijfsperiode kan dit nog verdedigd worden. Een woning zonder slaapkamer verhuren aan een gezin met kinderen voor een lange termijn is compleet ondenkbaar.
Huurkosten lopen hoog op
Vandaag staan de gebouwen leeg en lopen de huurkosten aan de private partner hoog op. Het Sociaal Verhuurkantoor stort de huurgelden door aan de stad die op haar beurt de private partner betaalt. Het kostenplaatje op jaarbasis bedraagt 223.800 euro. Dat bedrag moet gedurende 27 jaar worden betaald. Elke euro die betaald wordt voor gebouwen die leegstaan, is geld dat niet kan geïnvesteerd worden in een degelijk sociaal woonbeleid.
“De voorbije maanden hebben we juridisch advies ingewonnen. Dat heeft wel wat tijd in beslag genomen. Alle entiteiten werden inmiddels verkocht aan individuele eigenaars. Nu we een klare kijk hebben gaan we op zoek naar oplossingen. De twee gebouwen zijn van hoogstaande kwaliteit. Mits de nodige inspanningen en grondig studiewerk, kunnen de panden een zinvolle invulling krijgen” aldus schepen Kurt Claeys.